Reka bentuk dan format Pasport

Piawaian Pertubuhan Penerbangan Awam Antarabangsa

Warna di seluruh dunia untuk penutup buku kecil pasport moden

Pertubuhan Penerbangan Awam Antarabangsa (ICAO) mengeluarkan piawaian pasport yang dianggap sebagai cadangan kepada kerajaan negara. Saiz buku kecil pasport biasanya mematuhi piawaian ID-3 ISO/IEC 7810, yang menetapkan saiz 125 × 88 mm (4.921 × 3.465 inci). Saiz ini adalah format B7. Kad pasport dikeluarkan mengikut piawaian ID-1 (saiz kad kredit).[49][50][51][52][53]

Lebih daripada 5 juta pasport United Kingdom (juga dikenali sebagai "buku merah") dicetak setiap tahun—satu setiap 2.5 saat—di lokasi rahsia di Utara England[54]

Format buku kecil pasport piawai termasuk kulit, yang mengandungi nama negara yang mengeluarkan, simbol negara, penerangan dokumen (cth, pasport, pasport diplomatik) dan simbol pasport biometrik, jika berkenaan. Di dalam, terdapat halaman tajuk, juga menamakan negara. Halaman data yang berikut, mengandungi maklumat mengenai pembawa dan pihak berkuasa yang mengeluarkan. Terdapat muka surat kosong untuk visa, dan setem untuk masuk dan keluar. Pasport mempunyai penanda angka atau abjad angka ("nombor siri") yang diberikan oleh pihak berkuasa yang mengeluarkan.
Pasport boleh dibaca mesin piawai telah dikeluarkan oleh ICAO,[55] dengan ruang khusus diketepikan di mana kebanyakan maklumat yang ditulis sebagai teks juga dicetak dengan cara yang sesuai untuk pengecaman aksara optik.
Pasport biometrik (atau e-Pasport) mempunyai cip tanpa sentuh terbenam untuk mematuhi piawaian ICAO. Cip ini mengandungi data mengenai pembawa pasport, potret fotografi dalam format digital, dan data mengenai pasport itu sendiri. Banyak negara kini mengeluarkan pasport biometrik, untuk mempercepatkan pelepasan melalui imigresen dan pencegahan penipuan identiti. Sebab-sebab ini dipertikaikan oleh peguam bela privasi.[56][57]

Reka bentuk serupa

Rencana–rencana utama: Pasport Andes, Pasport CARICOM, Pasport Amerika Tengah-4, Pasport ECOWAS, Pasport Kawasan Ekonomi Eropah, dan Pasport Kesatuan Eropah

Pasport Argentina dengan nama Mercosur di bahagian atas

Buku kecil pasport dari hampir semua negara di seluruh dunia memaparkan jata negara yang mengeluarkan pada kulit hadapan. Pertubuhan Bangsa Bersatu menyimpan rekod jata negara.

Terdapat beberapa kumpulan negara-negara, yang melalui persetujuan bersama, telah menerima pakai reka bentuk yang sama untuk pasport negara masing-masing:

Kesatuan Eropah. Reka bentuk dan susun atur pasport negara-negara anggota Kesatuan Eropah adalah hasil kesepakatan dan cadangan, dan bukannya arahan.[58] Pasport dikeluarkan oleh negara-negara anggota dan boleh terdiri daripada sama ada buku kecil pasport biasa atau format kad pasport baru. Kulit buku kecil pasport biasa adalah merah tua, dengan "European Union" ditulis dalam bahasa kebangsaan atau pelbagai bahasa. Di bawahnya adalah nama negara, jata, perkataan atau perkataan-perkataan untuk "pasport", dan, di bahagian bawah, simbol bagi pasport biometrik. Laman data boleh berada di hadapan atau di belakang sebuah buku kecil pasport dan terdapat perbezaan reka bentuk yang ketara untuk menunjukkan negara anggota yang mana adalah pengeluar.[note 1] Hanya pasport Ireland dan British tidak diwajibkan oleh undang-undang Kesatuan Eropah untuk menyimpan maklumat cap jari dalam cip mereka.
Pada tahun 2006, ahli-ahli Perjanjian CA-4 (Guatemala, El Salvador, Honduras, dan Nicaragua) mengguna pakai pasport yang sama reka bentuk, yang dipanggil Pasport Amerika Tengah, mengikuti reka bentuk yang telah diiktiraf oleh Nicaragua dan El Salvador sejak pertengahan 1990-an. Ia mempunyai kulit biru laut dengan perkataan "América Central" dan peta Amerika Tengah, dan dengan wilayah negara yang mengeluarkan ditonjolkan dalam emas (menggantikan jata negara-negara individu). Di bahagian bawah luar kulit adalah nama negara yang mengeluarkan dan jenis pasport.
Ahli-ahli Komuniti Negara Andes (Bolivia, Colombia, Ecuador, dan Peru) mula mengeluarkan pasport dengan rekaan serupa pada tahun 2005. Spesifikasi bagi format pasport biasa telah digariskan dalam mesyuarat Majlis Menteri-menteri Luar Andes pada tahun 2002.[59] Pasport kebangsaan yang dikeluarkan sebelum ini akan sah sehingga tarikh luput. Pasport Andes adalah bordeaux (merah tua), dengan perkataan dalam emas. Berpusat di atas meterai kebangsaan negara yang mengeluarkan pasport adalah nama badan serantau dalam Bahasa Sepanyol (Comunidad Andina). Di bawah meterai itu adalah nama rasmi negara anggota. Di bahagian bawah kulit adalah perkataan Sepanyol "pasaporte" bersama-sama dengan Bahasa Inggeris "passport". Venezuela pernah mengeluarkan pasport Andes, tetapi kemudiannya meninggalkan Komuniti Andes, jadi mereka tidak lagi akan mengeluarkan pasport Andes.
Kesatuan Bangsa-Bangsa Amerika Selatan memberikan isyarat untuk mewujudkan reka bentuk pasport yang sama, tetapi ternyata bahawa pelaksanaan akan mengambil masa yang lama.

Pasport Trinidad and Tobago dengan logo CARICOM di bahagian atas

Negara anggota Komuniti Caribbean (CARICOM) baru-baru ini mula mengeluarkan pasport dengan reka bentuk yang sama. Ia mempunyai simbol CARICOM bersama-sama dengan jata dan nama negara anggota itu, yang diberikan dalam bahasa rasmi CARICOM (Bahasa Inggeris, Perancis, Belanda). Negara-negara anggota yang menggunakan reka bentuk sama ialah Antigua dan Barbuda, Barbados, Belize, Dominica, Grenada, Guyana, Jamaica, Saint Kitts dan Nevis, Saint Lucia, Saint Vincent dan Grenadines, Suriname dan Trinidad dan Tobago. Terdapat sebuah gerakan oleh Pertubuhan Negeri Timur Caribbean (OECS) untuk mengeluarkan pasport dengan rekaan yang sama, tetapi dengan pelaksanaan pasport CARICOM, ia telah terbengkalai.

Halaman permintaan

Pesanan pasport ditemui di dalam pasport Amerika Syarikat

Pasport sering mengandungi mesej, biasanya pada bahagian hadapan, meminta pembawa pasport dibenarkan untuk melintasi sempadan dengan bebas, dan seterusnya meminta, sekiranya perlu, pembawa itu diberikan bantuan. Mesej itu kadang-kadang dibuat atas nama kerajaan atau ketua negara, dan boleh ditulis dalam lebih daripada satu bahasa, bergantung kepada dasar-dasar bahasa pihak berkuasa yang mengeluarkan. Terdapat negara-negara, seperti Switzerland, Finland dan Austria, di mana mesej pasport tersebut tiada.

Bahasa

Pada tahun 1920, satu persidangan antarabangsa mengenai pasport dan tiket dianjurkan oleh Liga Bangsa-bangsa menyarankan bahawa pasport dikeluarkan dalam Bahasa Perancis, yang secara sejarah adalah bahasa diplomasi, dan satu bahasa lain.[60] Pada masa ini, ICAO mencadangkan bahawa pasport dikeluarkan dalam bahasa Inggeris dan Perancis, atau dalam bahasa kebangsaan negara yang mengeluarkan dan dalam Bahasa Inggeris atau Perancis. Banyak negara Eropah menggunakan bahasa kebangsaan mereka, bersama-sama dengan bahasa Inggeris dan Perancis.

Beberapa kombinasi bahasa yang luar biasa adalah:

Pasport negara Kesatuan Eropah mempunyai semua bahasa rasmi Kesatuan Eropah. Dua atau tiga bahasa dicetak pada tempat yang berkaitan, diikuti dengan rujukan nombor yang menghala ke halaman pasport di mana terjemahan ke dalam bahasa selebihnya dipaparkan. Selain daripada bahasa rasmi Kesatuan Eropah, pasport British mempunyai Bahasa Wales dan Scots Gaelic.
Pasport Barbados dan pasport Amerika Syarikat adalah tiga bahasa: Bahasa Inggeris, Perancis dan Sepanyol. Pasport Amerika Syarikat secara tradisinya adalah berbahasa Inggeris dan Perancis, tetapi mula dicetak dengan mesej dan label Sepanyol pada 1990-an, sebagai mengiktiraf status Puerto Rico yang berbahasa Sepanyol. Hanya mesej dan label adalah dalam pelbagai bahasa, halaman perlindungan dan arahan dicetak dalam bahasa Inggeris sahaja.
Di Belgium, ketiga-tiga bahasa rasmi (Belanda, Perancis, Jerman) hadir pada luar kulit, selain daripada bahasa Inggeris di laman utama. Susunan bahasa rasmi bergantung kepada kediaman rasmi pemegang.
Pasport Bosnia dan Herzegovina dalam tiga bahasa rasmi (Bosnia, Serbia, Croatia), di samping Bahasa Inggeris.
Pasport Brazil mengandungi empat bahasa: Bahasa Portugis, bahasa rasmi negara, Sepanyol, selaras dengan negara-negara jiran, Inggeris dan Perancis.
Pasport Cyprus adalah dalam bahasa Yunani, Turki dan Inggeris.
Halaman pertama Pasport Libya adalah bahasa Arab sahaja. Halaman terakhir (halaman pertama dari sudut pandang barat) mempunyai maklumat Inggeris pada halaman pertama Arab (halaman terakhir barat). Aturan yang sama boleh ditemui dalam beberapa pasport negara Arab yang lain.
Pasport Iraq adalah dalam bahasa Arab, Kurdish dan Inggeris.
Pasport Macau SAR berada dalam tiga bahasa: Bahasa Cina, Bahasa Portugis dan Bahasa Inggeris.
Pasport New Zealand adalah dalam bahasa Inggeris dan Māori.
Pasport Norway dalam dua bentuk bahasa Norway, Bokmål dan Nynorsk, dan dalam bahasa Inggeris.
Pasport Sri Lanka dalam bahasa Sinhala, Tamil dan Inggeris.
Pasport Switzerland dalam lima bahasa: Bahasa Jerman, Perancis, Itali, Romansh dan Inggeris.

Cap imigresen

Rencana utama: Cap pasport

Untuk kawalan imigresen, banyak negara menggunakan cap masuk dan keluar. Bergantung kepada negara, suatu cap boleh bertindak dengan tujuan yang berbeza. Sebagai contoh, di United Kingdom, cap imigresen dalam pasport termasuk kebenaran untuk memasuki secara rasmi yang diberikan kepada seseorang yang tertakluk kepada kawalan kemasukan. Di negara-negara lain, suatu ccap p mengaktifkan atau mengakui kebenaran yang berterusan bagi kelulusan kemasukan yang diberikan kepada pembawa pasport.

Di bawah sistem Schengen, pasport asing dicap dengan cap tarikh yang tidak menunjukkan apa-apa tempoh penginapan. Ini bermakna bahawa orang itu dianggap mempunyai kebenaran untuk kekal sama ada untuk tiga bulan atau bagi tempoh yang ditunjukkan pada visa (yang mana lebih pendek).

Visa sering mengambil bentuk cap yang dimeterai, namun sesetengah negara menggunakan pelekat yang menggabungkan ciri-ciri keselamatan untuk mengelakkan pemalsuan.

Negara anggota Kesatuan Eropah tidak dibenarkan untuk meletakkan cap dalam pasport seseorang yang tidak tertakluk kepada kawalan imigresen. Mengecap adalah dilarang kerana ia adalah penguatkuasaan kawalan untuk orang itu tidak tertakluk kepadanya.

Negara-negara biasanya mempunyai gaya yang berbeza setem untuk kemasukan dan keluar, untuk menjadikannya mudah untuk mengenal pasti pergerakan orang. Cara lain untuk menentukan maklumat dengan mudah. Warna dakwat mungkin digunakan untuk mod pengangkutan (udara, darat atau laut), seperti di Hong Kong sebelum 1997; manakala gaya sempadan melakukan perkara yang sama di Macau. Variasi lain termasuklah menukar saiz setem untuk menunjukkan tempoh penginapan, seperti di Singapura.

Cap imigresen adalah peringatan berguna tentang suatu perjalanan. Sesetengah pelancong "mengumpul "cap imigresen dalam pasport, dan akan memilih untuk memasuki atau keluar negara melalui cara yang berbeza (sebagai contoh, darat, laut atau udara) untuk mempunyai cap berbeza dalam pasport mereka. Sesetengah negara, seperti Liechtenstein,[61] yang tidak mengecap pasport boleh menyediakan cap pasport atas permintaan bagi tujuan "kenangan". Walau bagaimanapun, cap peringatan itu boleh menghalang pembawa pasport daripada perjalanan ke negara-negara tertentu. Sebagai contoh, Finland secara berterusan menolak apa yang mereka panggil 'pasport dipalsukan', di mana pelancong ditolak visa atau kemasukan kerana cap peringatan seperti itu dan dikehendaki untuk memperbaharui pasport mereka.